جدیدترین بنچمارک‌های منتسب‌به پردازندهی مرکزی نسل دهمی Core i9-10900F اینتل که از ۱۰ هسته‌ی پردازشی استفاده می‌کند، به‌تازگی در فضای وب فاش شده است. نگاهی کلی به بنچمارک‌های موردبحث نشان می‌دهد این پردازندهی دسکتاپ قدرتی کمتر از حد انتظار دارد و نمی‌تواند در حد و اندازه‌ی پردازنده‌های هم‌رده‌ی سری رایزن ظاهر شود که AMD برای بازار دسکتاپ و حتی لپ‌تاپ ارائه می‌دهد.
یکی از بنچمارک‌های جدید توسط فردی با نام کاربری Momomo_Us در توئیتر منتشر شده است که ظاهرا توانسته نسخه‌ای از تراشه‌ی ۱۰ هسته‌ای Intel Core i9-10900F را در دیتابیس گیک‌بنچ پیدا کند. تراشه‌ی موردبحث تیم آبی نخستین بار هفته‌ی گذشته در اخبار رؤیت شد و بر پایه‌ی لیتوگرافی ۱۴ نانومتری تولید شده است.
Core i9-10900F دارای ۱۰ هسته‌ی پردازشی است و از ۲۰ ترد بهره می‌برد. این تراشه از تراشه‌های سری Core i9 وظایف مختلف را با فرکانس پردازشی پایه‌ی ۲/۸۰ گیگاهرتز انجام می‌دهد و فرکانس پردازشی بوست آن در حالت تک هسته‌ای به ۵/۲ گیگاهرتز و در حالت چند هسته‌ای به ۴/۶ گیگاهرتز می‌رسد. افزون بر این موارد تراشه‌ی نسل دهمی موردبحث اینتل دارای مجموعا ۲۰ مگابایت حافظه‌ی کش (Cache) است و توان طراحی حرارتی (TDP) معادل ۶۵ وات دارد.
ناگفته نماند که توان طراحی حرارتی ۶۵ وات یادشده مربوط به فرکانس پردازشی پایه‌ی Core i9-10900F است و از آن با نام سطح اول توان مصرفی (PL1) هم یاد می‌شود. این درحالی است که توان طراحی حرارتی واقعی که از آن با نام سطح دوم توان مصرفی (PL2) هم یاد می‌شود، بسیار بالاتر است. در رابطه با پردازندهی Core i9-10900F، محدودیت PL1 روی ۱۷۰ وات و محدودیت PL2 روی ۲۲۴ وات تنظیم شده است. با حساب سرانگشتی ساده متوجه می‌شویم که اعداد یادشده، بالای سه برابر بیشتر از عدد TDP اعلام‌شده توسط اینتل هستند و بنابراین پردازندهی موردبحث بسیار پرمصرف‌تر از آن است که فکرش را بکنید.
تفاوت مصرف انرژی لیتوگرافی ۷ نانومتری AMD با ۱۴ نانومتری اینتل در پردازنده‌های موردبحث به‌وضوح مشخص است
با نگاهی به بنچمارک جدید متوجه می‌شویم تراشه‌ی اینتل Core i9-10900F توانسته است امتیاز ۵٬۷۴۷ را در بخش عملکرد تک هسته‌ای و امتیاز ۲۹٬۶۳۶ را در بخش عملکرد چند هسته‌ای کسب کند. گرچه این امتیازات برای پردازنده‌ای مرکزی که از ۱۰ هسته و ۲۰ ترد بهره می‌گیرد و در مقایسه با پردازنده‌های آنلاک سری K به‌منظور ارائه‌ی قدرت کمتر تنظیم شده است امتیازاتی معقول به‌حساب می‌آیند، اما وقتی به مقایسه‌ی آن با رقبای هم‌رده بپردازید، متوجه می‌شوید که AMD عملکرد بهتری از خود نشان داده است.
با مقایسه‌ای کوتاه متوجه می‌شویم تراشه‌ی AMD Ryzen 7 3800X توانسته است در همین بنچمارک به‌طور متوسط امتیاز ۳۰ تا ۳۵ هزار کسب کند؛ در ضمن این امتیاز در همین بنچمارک برای Ryzen 9 3900X بین ۴۰ تا ۴۵ هزار است. از طرفی تراشه‌ی نسل نهمی Intel Core i9-9900KS توانسته است امتیازی در حدود ۳۵ هزار کسب کند و Core i9-10980HK هم موفق‌به کسب امتیاز تقریبا ۳۲ هزار شده است.
در اسکرین‌شات‌های زیر می‌توانید نظاره‌گر بنچمارک گیک‌بنچ پردازندهی نسل دهمی اینتل و مقایسه‌ی آن با پردازندهی Ryzen 9 4900HS باشید:
هر یک از تراشه‌هایی که در پاراگراف بالا درموردشان گفتیم، دارای مزیت‌هایی نسبت‌به تراشه‌ی نسل دهمی Core i9-10900F اینتل هستند. پردازنده‌های مرکزی موردبحث اینتل در مقایسه با پردازندهی جدید Core i9-10900F فرکانس پردازشی بسیار بالاتری دارند، درحالی که پردازنده‌های AMD از مزیت داشتن محدودیت توان مصرفی پایه‌ی بالاتر (۱۰۵ وات) بهره می‌گیرند. اما چه می‌شود اگر تراشه‌ی جدید اینتل را با تراشه‌ای مقایسه کنید که برای لپ‌تاپ‌ها ساخته شده است؟ این نوع تراشه‌ها معمولا هسته و ترد کمتری دارند، فرکانس پردازشی‌شان پایین‌تر است و همچنین از TDP کمتری بهره می‌گیرند.
منبع:
https://www.zoomit.ir/2020/4/16/347534/intel-core-i9-10900f-desktop-crushed-amd-ryzen-9-4900hs-8-core/
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
